در جهانی که عشق اغلب با معیارهایی مانند سن، ظاهر یا موقعیت اجتماعی سنجیده می شود، داستان هایی وجود دارند که تمام این مرزها را در هم می شکنند. یکی از شگفت انگیزترین آن ها، روایت عاشقانه ی جرترود گراب و جان وسلی جانوِی است که در اخبار روز ایران به آن می پردازیم؛ زوجی […]
در جهانی که عشق اغلب با معیارهایی مانند سن، ظاهر یا موقعیت اجتماعی سنجیده می شود، داستان هایی وجود دارند که تمام این مرزها را در هم می شکنند. یکی از شگفت انگیزترین آن ها، روایت عاشقانه ی جرترود گراب و جان وسلی جانوِی است که در اخبار روز ایران به آن می پردازیم؛ زوجی که رکورد بیشترین اختلاف سنی میان همسران در جهان را به نام خود ثبت کردند. ماجرای این دو نشان می دهد که عشق واقعی، نه سن می شناسد و نه محدودیت.
آشنایی با زوجی که رکورد جهانی ثبت کردند
جرترود در سال ۱۹۰۹ در ایالات متحده به دنیا آمد، در حالی که همسر آینده اش، جان وسلی جانوِی، متولد ۱۸۴۵ بود. یعنی میان آن دو ۶۳ سال اختلاف سنی وجود داشت؛ اختلافی که برای بسیاری غیرقابل باور است. با این حال، رابطه ی آن ها چنان صادقانه و عمیق بود که حتی گذر زمان هم نتوانست آن را کم رنگ کند.
داستان آشنایی متفاوت
داستان آشنایی این دو به روابط خانوادگی قدیمی برمی گردد. مادر جرترود با خانواده ی جانوِی رفت وآمد داشت و همین دوستی، زمینه ساز آشنایی آن ها شد. جان که در زمان جنگ داخلی آمریکا در ارتش خدمت کرده بود، پس از سال ها زندگی در تنسی، مردی آرام و متین شده بود. در مقابل، جرترود دختری ۱۸ ساله بود که با وجود نقص مادرزادی در دست راستش، شخصیتی قوی و امیدوار داشت. ارتباط عاطفی میان آن ها آرام آرام شکل گرفت و در نهایت به ازدواجی تاریخی ختم شد.
ازدواجی در میان نگاه های متعجب
در ۹ ژوئن ۱۹۲۷، این دو در مراسمی ساده و صمیمی ازدواج کردند. محل برگزاری عروسی جاده ای خاکی بود، اما احساسی که در دلشان موج می زد از هر کاخ و عمارت باشکوه تر بود. در آن زمان، جان ۸۱ ساله و جرترود تنها ۱۸ سال داشت. با وجود فاصله ی زیاد سنی، پیوند آن ها پر از احترام و محبت بود. آن ها در مقابل نگاه های شکاک جامعه، عشقشان را زندگی کردند و نشان دادند که گاهی تفاوت ها می تواند راز ماندگاری باشد.
زندگی مشترک در کلبه ای ساده
چند سال بعد از ازدواج، این دو در منطقه ای به نام بلین در ایالت تنسی خانه ای چوبی خریدند. همان کلبه ای که بعدها به نماد عشق جاودانه تبدیل شد. آن ها روزهای آرامی را در کنار هم گذراندند تا زمانی که در سال ۱۹۳۷، جان در ۹۱ سالگی از دنیا رفت. در آن زمان جرترود تنها ۲۷ سال داشت و مرگ همسرش ضربه ای سخت برایش بود. او بعدها گفت: «با رفتنش، انگار بخشی از وجودم در خاک دفن شد.»
عشق جاودانه پس از مرگ
با اینکه جرترود سه سال بعد ازدواج دیگری کرد، اما پس از جدایی از همسر دومش، دوباره نام خانوادگی “جانوِی” را برگزید. تا پایان عمرش عکس همسر اولش را کنار تخت نگه می داشت و هرگز عشقش را انکار نکرد. او در سال ۲۰۰۳ در ۹۳ سالگی درگذشت، اما داستان زندگی اش همچنان الهام بخش است؛ نمونه ای از عشقی که از هر مانعی عبور کرد.
چرا این داستان جهانی شد؟
داستان این دو نه فقط به خاطر رکورد جهانی شان، بلکه به دلیل ارزش انسانی و احساسی اش در سراسر دنیا مورد توجه قرار گرفت. رسانه ها از این رابطه به عنوان نشانه ای از غلبه احساس بر ظاهر و سن یاد کردند. حتی دهه ها پس از مرگشان، عکس های قدیمی و خاطراتشان هنوز در مجلات و وب سایت های خبری بازنشر می شود.
دیدگاه جامعه نسبت به اختلاف سنی زیاد
در بسیاری از فرهنگ ها، اختلاف سنی زیاد در ازدواج با دیدی انتقادی یا حتی طنزآمیز همراه است. اما نمونه هایی مانند این زوج نشان می دهد که عشق می تواند تعریف متفاوتی از “تناسب” ارائه دهد. تفاوت سن در چنین روابطی گاهی موجب رشد متقابل و درک عمیق تر می شود، اگر پایه ی رابطه بر اعتماد و احترام استوار باشد.
نمونه هایی از دیگر روابط با فاصله سنی زیاد
در دنیای مدرن نیز مثال های مشابهی دیده می شود. از میک جَگر، خواننده گروه رولینگ استونز که با نامزدش ۴۴ سال اختلاف سنی دارد، تا بازیگر معروف سارا پالسون که شریک زندگی اش ۳۲ سال از او بزرگ تر است. با این حال، هیچ یک از این روابط به اندازه ی ماجرای جانوِی ها شگفت انگیز نیست.
آنچه از این داستان می آموزیم
زندگی این دو ثابت می کند که عشق واقعی بر پایه ی تفاهم، احساس و درک متقابل شکل می گیرد، نه اعداد شناسنامه. این رابطه نشان می دهد که جامعه هرچقدر هم قضاوت گر باشد، انسان ها در انتخاب مسیر عشق خود آزادند. گاهی عشق می تواند پلی میان نسل ها باشد.
نگاهی انسانی به مفهوم سن در روابط
در عصر امروز، سن دیگر معیار قطعی برای موفقیت یک رابطه نیست. افراد بیشتر به بلوغ فکری، روحیه و اهداف مشترک توجه می کنند. با نگاهی به تاریخ، درمی یابیم که روابط با اختلاف سنی زیاد، اگر بر اساس احترام و تفاهم باشند، می توانند ماندگارتر از روابطی با سن مشابه باشند.
نتیجه گیری
داستان جانوِی ها تنها یک رکورد در کتاب گینس نیست، بلکه یادآور این حقیقت است که عشق هیچ گاه در چارچوب زمان نمی گنجد. در جهانی پر از قضاوت و کلیشه، چنین داستان هایی ارزش احساس و انسانیت را یادآور می شوند. گاهی بزرگ ترین اختلاف ها، زیباترین پیوندها را می سازند.
